بیش از یک سوم فصل سپری شد: نکات تأمل برانگیز و جالب در مقایسه‌ی فصل پیش و این فصل لیگ آزادگان
اختصاصی نساجی اسپرت؛ بیش از یک سوم از فصل ۹۶-۹۷ لیگ آزادگان را پشت سر گذاشته‌ایم و تیم‌های زیادی در قامت مدعی با یکدیگر رقابت می‌کنند اما با قاطعیت نمی‌توان گفت که وضعیت فعلی جدول مشخص کننده‌ی تیم‌های صعودکننده است، چرا که تقریبا دو سوم از رقابت‌های جذاب و پرفشار این فصل باقی مانده است. جالب خواهد بود اگر مقایسه‌ای میان جدول رقابت‌ها پس از هفته‌ی دوازدهم فصل گذشته و این فصل داشته باشیم. این مقایسه نکات تأمل برانگیزی و درخور توجهی دارد که شایسته‌ی اندیشه است.
قهرمان فصل گذشته: پارس‌جنوبی جم
شاید جایگاه پارس‌جنوبی جم در هفته‌ی دوازدهم اولین چیزی است که جلب توجه می‌کند. تیم پارس‌جم در پایان هفته‌ی دوازدهم در رده‌ی هفتم جدول بود! آنها با کسب ۱۹ امتیاز از ۱۲ دیدار و کسب میانگین امتیاز ۱.۵ از هر بازی در رتبه‌ی ۷ ام قرار داشتند. اما در پایان فصل با کسب ۶۲ امتیاز از ۳۴ دیدار و کسب میانگین ۱.۸ از هر بازی به مقام قهرمانی رسیدند.
نایب قهرمان: سپیدرود رشت
سپیدرود رشت یکی از کم‌نوسان‌ترین تیم‌های حاضر در فصل گذشته‌ی لیگ آزادگان بود. آنها که هفته‌ها در صدر جدول جا خشک کرده بودند، در نهایت به عنوان تیم دوم راهی لیگ برتر شدند. سپیدرود پس از هفته‌ی دوازدهم صاحب ۲۵ امتیاز بود، یعنی میانگین بیش از ۲ امتیاز از هر بازی. رشتی‌ها فصل را با کسب ۶۱ امتیاز و میانگین امتیاز ۱.۷ با پایان رساندند. برخلاف پیشرفت پارس‌جنوبی جم که میانگین امتیازات خود را از ۱.۵ به ۱.۸ افزایش داد، میانگین امتیاز سپیدرود با کاهش رو به رو شد و از ۲ به ۱.۷ رسید. می‌توان فراز و نشیب یکایک تیم‌ها را بررسی کرد اما هدف چیزی دیگری‌ست.
و اما...
امیدوارکننده و پرنوسان: نساجی مازندران
یکی از چیزهای بسیار تأمل برانگیز و شوکه‌کننده‌ی جدول رقابت‌های فصل گذشته پس از هفته‌ی دوازدهم، هم امتیاز بودن نساجی مازندران و پارس‌جنوبی جم است! نساجی با کسب ۱۹ امتیاز و میانگین ۱.۵ از هر بازی و با تقاضل بهتر در رده‌ی ششم و بالاتر از پارس جم قرار داشت اما فصل را با کسب ۴۹ امتیاز و میانگین ۱.۴ امتیاز از هر بازی به اتمام رساند. به وضوح می‌توان افت نساجی را مشاهده کرد.
در این فصل، نساجی مازندران با کسب ۲۳ امتیاز از ۱۲ بازی و کسب میانگین مناسب ۱.۹ امتیاز از هر بازی در جایگاه سوم قرار دارد. نساجی با ثبات و محکم پیش رفته است و تا به حال رضایت نسبی مدنظر هواداران را ایجاد کرد. نساجی به شرط ادامه‌ی این روند، قطعا یکی از تیم‌های صعود کننده خواهد بود. اما نکته‌ی حائز اهمیت این است که با در نظر گرفتن هم امتیاز بودن پارس جم و نساجی پس از هفته‌ی دوازدهم در فصل گذشته، حتی در سال گذشته هم نساجی روی کاغذ امکان کسب عنوان قهرمانی داشت. اما نوسان‌های مدیریتی و به تبع، نوسان‌های کادر فنی باعث عقب ماندن نساجی از صدر جدول شد. آنچه که کلیدی است، استمرار عملکرد مناسب از سوی مدیریت، کادر فنی، بازیکنان و هواداران است تا امسال متفاوت از سال‌های قبل برای نساجی‌چی‌ها به پایان برسد.
می‌توانیم نکاتی که با بررسی وضعیت تیم‌ها و جداول موجود به دست می‌آید را اینگونه برشماریم:
- استمرار در امتیازگیری شرط اول صعود و عامل تعیین‌کننده است. باید به اکتساب میانگین امتیاز از هر بازی توجه داشت.
- نتایج و تغییرات در جدول قابل پیش‌بینی نیست. لذا هیچ تیمی از پیش صعودکننده نیست، حتی تیم‌های بالای جدول. همچنین، هیچ تیمی را به راحتی نمی‌توان از جمع مدعیان صعود کنار گذاشت.
- چگونگی ادامه‌ی دو سوم باقیمانده از رقابت‌ها و ثبات مدیریت در تصمیم‌گیری از اصلی‌ترین عوامل در موفقیت یک تیم است. (افت نساجی و شکوفایی پارس‌جنوبی جم)
- باید نتیجه‌ی تلاش هر تیم را در پایان فصل سنجید. سهمیه‌ی صعود را در آخر فصل به تیم‌ها اعطا خواهند کرد. (رتبه‌ی نخست پارس‌جنوبی و رتبه‌ی دوم سپیدرود)
- صبوری و پرهیز از واکنش‌های احساسی در مقابل افت‌های یک تیم از سوی مدیریت و هواداران می‌تواند کارگشا باشد. (مثال: افت ملوان و صعود پارس‌جنوبی جم)
امیدواریم با در نظر داشتن این نکات، تصمیماتی آگاهانه توسط تک‌تک افراد ارکان خانواده‌ی بزرگ نساجی مازندران اعم از مدیریت، کادرفنی، بازیکنان، و هواداران نساجی اتخاذ شود و سالی متفاوت برای نساجی مازندران و نساجی‌چی‌ها رقم بخورد و فصل با موفقیت و صعود به پایان برسد.
