کاش بجای رحمتی حسینی میومد، کاش بجای رحمتی محرم میومد، کاش بجای رحمتی تارتار میومد و ……
این روزها از این دست حرفها زیاد می شنویم
سالهای قبل هم از این دست جملات زیاد شنیدیم. جملاتی که زمان اومدن مربی چیز دیگری است و معمولاً بعد دو سه ماه تغییرات عمده ای می کند
تا کی قرار است هیجانی حرف بزنیم؟ یه روز مدافع سرسخت مربی و بازیکن و یک روز دشمن سرسختش باشیم؟
قبل از گارد گرفتن یه لحظه مکث کنید
اشتباه نکنید، هدف ما دفاع از رحمتی نیست
اصل حرف ما چیز دیگری است
1⃣ با آمدن یک نفر جوگیر نشویم و سریعاً القاب را پشت هم ردیف نکنیم
2⃣ از کار خوب حمایت کنیم و از کار اشتباه انتقاد.
جملات کلیشه ای اشخاص هیجانی:
❗️ به شما پست ندادن دارین انتقاد میکنین
‼️قبل شروع فصل وقت انتقاد نیست، وسط فصل وقت انتقاد نیست، آخر فصل وقت انتقاد نیست
3⃣ به همه مربی ها و بازیکنها به اندازه کافی وقت و فرصت بدهیم و در مقابل بخواهیم جوابگو باشند
❗️دهه شصت و هفتاد وقتی یه بازیکنی از نظر هوادارا عملکرد ضعیفی داشت در طول بازی چند بار از سمت هوادارا تشویق می شد. وقتی این بازیکن میدید حواس کل ورزشگاه به عملکردش است تلاشش را دوچندان میکرد.
در سالهای اخیر در هر صورت، چه در باخت و چه در برد بازیکنها تشویق می شوند تا وقتی که تیم وارد بحران شود
4⃣ هر مربی که در این سالها آمده عده ای از ما به دنبال مربی دیگری بودیم
تقریباً یک دور از همه مربیان استفاده کردیم و با آنها خداحافظی کردیم
بعضی ها را چند بار خواستیم که بیایند و دوباره خواستیم که بروند
خلاصه اینکه ما هواداران هم باید حرفه ای باشیم و هیجانی و تحت جو رفتار نکنیم
