سالها پیش مدیرعامل فعلی نساجی، مدیر مسئول هفته نامه نسیم غرب و صفیر غرب کرمانشاه بود. البته ایشان بارها در مصاحبه‌ها و جلسه با اصحاب رسانه، به خبرنگار بودن و از جنس رسانه و قلم بودن خودشان، اشاره کرده‌اند، بارها!
در سال‌های نه چندان دور در مصاحبه‌ای با ایرنا، ایشان از عدم “تحمل مسئولین” از انتقاد و “واکنش نشان دادن به منتقدین” گلایه داشتند. همانطور که از متن پیداست، درد و دل روزنامه‌نگار آن زمان، با رفتار و گویش مدیرعامل فعلی، کاملا متفاوت است، گویی دو شخص مختلف هستند. حال چرخ روزگار چرخید و ایشان بعد از هیئت کشتی، شیرین فراز و بادران، حالا در نساجی، از آن خبرنگار دلسوز تبدیل به مدیری نقد ناپذیر شده. او حالا با قرار گرفتن در جایگاه مسئول با شنیدن اولین انتقاد و صدای مخالف، با انتخاب راحت‌ترین گزینه و پاک کردن صورت مسئله و بلاک کردن منتقدین، از پاسخ‌گویی طفره می‌رود. البته شاید قبل از آن برای شما از طریق افراد بومی، بلیط سفر و دیدن بازی را پیشنهاد کند.
چه خوب است ما در همه حال پای عقایدمان بمانیم. شاید در طول زمان به ثروت ما به لطف خدا اضافه شود یا چهره ما بواسطه همان ثروت بشاش و جوان شود ولی اگر عقاید و رفتار ما از مبارز برای حقوق مظلومین، تغییر ۱۸۰ درجه‌ای داشت، حتما نیاز به بازبینی وجود دارد و یک جای کار می‌لنگد. ایکاش چه زمانی که آن سمت میز هستیم چه وقتی بر صندلی مدیریت و مسئولیت تکیه میزنیم، هدف ما و رفتار ما، یکی باشد.
و من الله التوفیق
